Gȫt (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) Bóg[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Gȫtyn ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- swn. got < pragerm. *gudą < praindoeur. *ǵʰutós. por. ang. god, niderl. god, duń. gud, got 𐌲𐌿𐌸 (guþ), niem. Gott
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 162.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.