Eryk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɛrɨk], AS: [eryk]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Eryk w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: Eryka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Eryk Erykowie dopełniacz Eryka Eryków celownik Erykowi Erykom biernik Eryka Eryków narzędnik Erykiem Erykami miejscownik Eryku Erykach wołacz Eryku Erykowie - (2.1) zob. Eryka
- przykłady:
- (1.1) Idą w stronę bungalowu, przed którym na werandzie buja się w hamaku Eryk[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Eryk • brat / kuzyn / wujek / dziadek Eryk • mężczyzna imieniem (o imieniu) Eryk • święty / błogosławiony Eryk • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Eryk • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Eryk • otrzymać / dostać / przybrać imię Eryk • dzień imienin / imieniny Eryka • na Eryka (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska Eryka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Ericus
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Eric, Erick, Erik
- czeski: (1.1) Erik m
- duński: (1.1) Erik
- łaciński: (1.1) Ericus m
- łotewski: (1.1) Ēriks m
- niemiecki: (1.1) Erich
- rosyjski: (1.1) Эрик m
- szwedzki: (1.1) Erik, Eric
- włoski: (1.1) Erico m
- źródła:
- ↑ Janusz Głowacki, Rose Café i inne opowieści, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.