Emir (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɛ̃mʲir], AS: [ẽmʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Emir Emirowie dopełniacz Emira Emirów celownik Emirowi Emirom biernik Emira Emirów narzędnik Emirem Emirami miejscownik Emirze Emirach wołacz Emirze Emirowie - przykłady:
- (1.1) Emir Kusturica to znany serbski reżyser.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Emir • brat / kuzyn / wujek / dziadek Emir • mężczyzna imieniem (o imieniu) Emir • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Emir • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Emir • otrzymać / dostać / przybrać imię Emir • dzień imienin / imieniny Emira
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. emir m, emirat m, Emiratczyk mos, Emiratka ż
- przym. emiracki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) serb. Емир < arab. أمير
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
Emir (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) emir (tytuł)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Emir die Emire dopełniacz des Emirs der Emire celownik dem Emir den Emiren biernik den Emir die Emire - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Emir (język turecki)
- wymowa:
- IPA: [emiɾ]
- podział przy przenoszeniu wyrazu: E•mir
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.