Dejmos (język polski)

Dejmos (1.1) i Fobos
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bóg i uosobienie trwogi, towarzysz Aresa na polu bitwy; zob. też Dejmos (mitologia) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

(2.1) astr. zob. Deimos
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Dejmos uchodził za syna Aresa i Afrodyty oraz brata Fobosa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. Deimos; rzad. Trwoga[2]
(2.1) war. Deimos[3]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bóg
(2.1) księżyc
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Deimos mos/mzw
przym. Dejmosowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. Δεῖμος (Deimos) < gr. δειμός (deimos) → trwoga
(2.1) od (1.1)
uwagi:
zob. też Dejmos w Wikipedii
(1.1) por. Deimos • Trwoga; zobacz też: Ares • Enyo • ErisFobos • Indeks:Polski - Mitologia grecka
(2.1) por. Deimos; zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Deimos
  • angielski: (1.1) Deimos
  • bułgarski: (1.1) Деймос m
  • czeski: (1.1) Deimos m
  • hiszpański: (1.1) Deimos m
  • łaciński: (1.1) Deimus m, Metus m
  • niemiecki: (1.1) Deimos m
  • nowogrecki: (1.1) Δείμος m
  • słowacki: (1.1) Deimos m
  • starogrecki: (1.1) Δεῖμος m
  • włoski: (1.1) Deimos m
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „nazwy planet” w: Poradnia językowa PWN.
  2. Hasło „Dejmos” w: Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, Wrocław 2008, ISBN 978-83-04-04673-3.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Deimos” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.