Constantinopolitanus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) konstantynopolitański
- odmiana:
- (1.1) Constantinopolitan|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik Constantinopolitanus Constantinopolitana Constantinopolitanum Constantinopolitanī Constantinopolitanae Constantinopolitana dopełniacz Constantinopolitanī Constantinopolitanae Constantinopolitanī Constantinopolitanōrum Constantinopolitanārum Constantinopolitanōrum celownik Constantinopolitanō Constantinopolitanae Constantinopolitanō Constantinopolitanīs biernik Constantinopolitanum Constantinopolitanam Constantinopolitanum Constantinopolitanōs Constantinopolitanās Constantinopolitana ablatyw Constantinopolitanō Constantinopolitanā Constantinopolitanō Constantinopolitanīs wołacz Constantinopolitane Constantinopolitana Constantinopolitanum Constantinopolitanī Constantinopolitanae Constantinopolitana nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Constantinopolis ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Constantinopolis
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.