Chetyta (język polski)

ruiny stolicy Chetytów (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) staroż. członek starożytnego ludu indoeuropejskiego zamieszkującego Anatolię; zob. też Hetyci w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Chetyta	Chetyci
dopełniacz	Chetyty	Chetytów
celownik	Chetycie	Chetytom
biernik	Chetytę	Chetytów
narzędnik	Chetytą	Chetytami
miejscownik	Chetycie	Chetytach
wołacz	Chetyto	Chetyci

przykłady:

(1.1) W pobliżu znaleziono groby Chetytów.

(1.1) Efron Chetyta, który siedział wśród swych współplemieńców, odpowiedział Abrahamowi wobec nich i wobec wszystkich wchodzących w bramę miasta^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) religia / władca / król / państwo Chetytów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Azjata

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska Chetytka ż

przym. chetycki

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Hetthaeus < gr. Χετταῖος < hebr. חתי (hty)

uwagi:

(1.1) inna pisownia Hetyta, Chittyta

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Hittite
• włoski: (1.1) ittita m, ittito m, hittita m, hittito m, eteo m

źródła: