Chełm (język polski)

wymowa:
IPA: [xɛwm], AS: [χeu̯m]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. nazwa kilkunastu miejscowości, dzielnic i części miast w Polsce; zob. też Chełm w Wikipedii
(1.2) geogr. nazwa kilku gór i wzniesień w Polsce
(1.3) geogr. mezoregion fizycznogeograficzny, garb na Wyżynie Śląskiej; zob. też Chełm (Wyżyna Śląska) w Wikipedii
(1.4) geogr. jezioro w gminie Łobez, w województwie zachodniopomorskim; zob. też Chełm (jezioro) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chełm był tuż przede mną, plątanina domów, ogrodów i cerkwi, osypana błyszczącą rosą świateł, piętrzyła się na tle nieba czarnymi, groźnymi konturami[2].
(1.2) Dość rozległe, częściowo jedynie zalesione wzgórze Chełmu stanowi kulminację w grzbiecie wododziałowym Wisły i Odry[3].
(1.3) Powierzchnia Chełma wynosi ok. 320 km².
(1.4) Chełm w typologii rybackiej jest jeziorem linowo-szczupakowym[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) mezoregion
(1.4) jezioro
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chełmianin mos, chełmianka ż, Chełmszczyzna ż
przym. chełmski
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. chełm (współcz. pagórek)[5] < prasł. *chlmъ (wzniesienie, wzgórze)
źródłosłów dla pol. Chełmiec, pol. Chełmno[6]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Michał Jaworski, Język polski. Gramatyka i ortografia. 6, wydanie szóste, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1992, s. 75.
  2. W. Reymont: Z ziemi chełmskiej
  3. z Wikipedii
  4. z Wikipedii
  5. Maciej Malinowski, Jak ogurek stał się… ogórkiem!, „Obcy język polski” (3)
  6. Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 56.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.