Bochnia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɔxʲɲa], AS: [boχʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie małopolskim; zob. też Bochnia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bochnia Bochnie dopełniacz Bochni Bocheń celownik Bochni Bochniom biernik Bochnię Bochnie narzędnik Bochnią Bochniami miejscownik Bochni Bochniach wołacz Bochnio Bochnie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bochnianin m, bochnianka ż
- przym. bocheński
- związki frazeologiczne:
- przysłowie: bez Bochni i Wieliczki nie warta Polska łojowej świeczki[1]
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Бохня ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- źródła:
- ↑
Hasło „Bochnia” w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 26.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.