Beifall (język niemiecki)
Beifall (1.1)
- wymowa:
-
- IPA: [ˈbaɪ̯fal]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) oklaski
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik der Beifall dopełniacz des Beifalls celownik dem Beifall biernik den Beifall - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. beifällig
- czas. beifallen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.