Beherrschung (język niemiecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) opanowywanie, opanowanie, panowanie, zawładanie, zawładnięcie (np. terytorium)
- (1.2) opanowywanie, opanowanie, powstrzymywanie, powstrzymanie, kontrola, trzymanie w ryzach (np. nerwów)
- (1.3) opanowywanie, opanowanie, umiejętność, znajomość (np. ortografii)
- odmiana:
- (1.1-3)[1] blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik die Beherrschung dopełniacz der Beherrschung celownik der Beherrschung biernik die Beherrschung - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Naturbeherrschung
- (1.2) Selbstbeherrschung • die/seine Beherrschung verlieren
- (1.3) Sprachbeherrschung
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Beherrschen n
- czas. beherrschen
- przym. beherrscht
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.