Antoniewicz (język polski)

Antoniewicz (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) polski herb szlachecki używany przez ormiański ród Bołoz Antoniewiczów; zob. też Antoniewicz (herb szlachecki) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nasza rodzina od XVII w. pieczętuje się Antoniewiczem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) herbu Antoniewicz
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) herb
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Antoni m, Antek m, antek m, Antonin m, Antonina ż, Antonin m, Antoniusz m, Antonietta ż, Antonów m, antonówka ż
przym. Antkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) o ile nazwa herbu jako taka podlega deklinacji, to według zasad ścisłej, starannej pisowni nie powinna być odmieniana, gdy stanowi pierwszą część dwuczłonowego nazwiska męskiego; odmiana taka jest jednak dopuszczalna[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Jastrzębiec” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.