Annopol (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ãnˈːɔpɔl], AS: [ã•nopol], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. toponim, nazwa kilkunastu miejscowości w Polsce; zob. też Annopol w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Annopol	Annopole
dopełniacz	Annopola	Annopoli / Annopolów
celownik	Annopolowi	Annopolom
biernik	Annopol	Annopole
narzędnik	Annopolem	Annopolami
miejscownik	Annopolu	Annopolach
wołacz	Annopolu	Annopole

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Annopolu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Annopola • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Annopola • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Annopola • mieszkaniec / mieszkanka Annopola • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Annopolu • pochodzić z Annopola • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Annopola

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. annopolanin mos, annopolanka ż

przym. annopolański, annopolski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Anna + -pol^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• łotewski: (1.1) Annopole
• rosyjski: (1.1) Аннополь
• serbski: (1.1) Анопол
• ukraiński: (1.1) Аннополь

źródła: