Adampol (język polski)
- wymowa:
- IPA: [aˈdãmpɔl], AS: [adãmpol], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. nazwa miejscowości w Polsce; zob. też Adampol w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Adampol dopełniacz Adampola celownik Adampolowi biernik Adampol narzędnik Adampolem miejscownik Adampolu wołacz Adampolu - przykłady:
- (1.1) — Przepraszam pana — odezwał się nadchodzący — czy nie możesz mi pan powiedzieć, jak daleko znajduję się od Adampola?[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Adampolu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Adampola • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Adampola • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Adampola • mieszkaniec / mieszkanka Adampola • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Adampolu • pochodzić z Adampola • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Adampola
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. adampolanin m, adampolanka ż
- przym. adampolski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Adam + -pol[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ E. Orzeszkowa, Na prowincji
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 32.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.