-centryzm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ntrɨsm̥], AS: [cẽntrysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.
-
- znaczenia:
przyrostek
- (1.1) przyrostek tworzący wyrazy wskazujące, że to, co nazywa pierwszy człon złożenia, jest centrum jakiegoś systemu poglądów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik -centryzm -centryzmy dopełniacz -centryzmu -centryzmów celownik -centryzmowi -centryzmom biernik -centryzm -centryzmy narzędnik -centryzmem -centryzmami miejscownik -centryzmie[1] -centryzmach wołacz -centryzmie[1] -centryzmy - przykłady:
- (1.1) ego + -centryzm = egocentryzm
- (1.1) antropo- + -centryzm = antropocentryzm
- (1.1) etno- + -centryzm = etnocentryzm
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz słowa kończące się na „-centryzm”
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) -centrism
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.