גראָבן (jidysz)

(1.1) זיי גראָבן (2.1) אַ גראָבן

transliteracja:

YIVO: grobn; polska: grobn

wymowa:

IPA: /ˈgʀɔbn/; IPA: [ˈɡʀɔbm̩]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rów, kanał, fosa, okop

czasownik przechodni

(2.1) kopać, wykopywać, ryć

(2.2) wykopywać, wydobywać (ze złoża)

czasownik nieprzechodni

(3.1) kopać, ryć

(3.2) przen. ryć, kopać dołki, knuć, intrygować^[1]

czasownik zwrotny

(4.1) גראָבן זיך → grzebać (się), szperać, majstrować

przymiotnik, forma fleksyjna

(5.1) zob. גראָב

odmiana:

(1.1) lp גראָבן; lm גראָבנס

(2-4) lp איך גראָב, דו גראָבסט, ער / זי / עס גראָבט ‖ lm מיר גראָבן, איר גראָבט, זיי גראָבן ‖ fp האָבן + געגראָבן

przykłady:

składnia:

(3.2) גראָבן אויף → ryć / kopać dołki pod + N., knuć / intrygować przeciw + C.

(4.1) גראָבן זיך אין → grzebać (się) / szperać w + Ms., majstrować przy + Ms.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. אויסגראָבן

związki frazeologiczne:

שטיל וואַסער גראָבט טיף → cicha woda brzegi rwie^[2]

etymologia:

(1.1) śwn. grabe, por. niem. Graben^[3]

(2-4) śwn. graben, por. niem. graben^[4]

uwagi:

źródła: