цинк (język bułgarski)
цинк (1.1)
- transliteracja:
- cink
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) chem. cynk
- odmiana:
- (1.1) blm
- przykłady:
- (1.1) Цинкът е химически елемент със символ Zn и атомен номер 30 от периодичната таблица. → Cynk jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu Zn i liczbie atomowej 30 w układzie okresowym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. Zn
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. цинков
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Bułgarski - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
цинк (język macedoński)
цинк (1.1)
- transliteracja:
- cink
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) chem. cynk
- odmiana:
- (1.1) blm
- przykłady:
- (1.1) Цинкот е хемиски елемент со симбол Zn и атомен број 30 од периодниот систем на елементите. → Cynk jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu Zn i liczbie atomowej 30 w układzie okresowym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. Zn
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Macedoński - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
цинк (język rosyjski)
цинк (1.1)
- transliteracja:
- cink
- wymowa:
- IPA: [ʦɨnk]
-
- znaczenia:
rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski
- (1.1) chem. cynk
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik цинк dopełniacz цинка celownik цинку biernik цинк narzędnik цинком miejscownik цинке - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. Zn
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) переходный металл, химический элемент
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Zink
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Rosyjski - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
цинк (język ukraiński)
цинк (1.1)
- transliteracja:
- cink
- wymowa:
- цинк zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) chem. cynk[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik цинк dopełniacz ци́нку celownik ци́нку, ци́нкові biernik цинк narzędnik ци́нком miejscownik на/у ци́нку wołacz ци́нку - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. цинкування n, цинкіт m
- czas. цинкувати
- przym. цинковий, цинкувальний
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Zink[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Ukraiński - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
- 1 2 Hasło „цинк” w: Зоряна Куньч, Універсальний словник української мови, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-462-5, s. 819.
- ↑
Hasło „цинк” w: Словники України online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.