скончыць (język białoruski)

transliteracja:
skončycʹ
wymowa:
​
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) skończyć[1]
(1.2) ukończyć[1]

czasownik zwrotny dokonany скончыцца

(2.1) skończyć się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
скончыць жыццё
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „скончыць” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 275.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.