рушниця (język ukraiński)
рушни́ця (1.1)
- transliteracja:
- rušnicâ
- wymowa:
- zobacz zasady wymowy ukraińskiej
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wojsk. strzelba, rusznica
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik рушни́ця рушни́ці dopełniacz рушни́ці рушни́ць celownik рушни́ці рушни́цям biernik рушни́цю рушни́ці narzędnik рушни́цею рушни́цями miejscownik на/у рушни́ці на/у рушни́цях wołacz рушни́це рушни́ці - przykłady:
- (1.1) Ку́ля ви́летіла не з мушке́та, а з рушни́ці (…)[1] → Kula wyleciała nie z muszkietu, lecz z rusznicy (…)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przest. стрільба́, gw. ґвер
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) збро́я
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. ručnice
- por. pol. rusznica
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Aleksander Dumas, Три мушкетери, w:
uk.wikisource.org.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.