марнатравец (język białoruski)
- transliteracja:
- marnatravec
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) marnotrawca, rozrzutnik[1]
- odmiana:
- (1.1)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik марнатра́вец марнатра́ўцы dopełniacz марнатра́ўца марнатра́ўцаў celownik марнатра́ўцу марнатра́ўцам biernik марнатра́ўца марнатра́ўцаў narzędnik марнатра́ўцам марнатра́ўцамі miejscownik марнатра́ўцу марнатра́ўцах - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. марнатраўнасць ż
- forma żeńska марнатраўніца ż
- czas. марнатравіць ndk.
- przym. марнатраўны
- przysł. марнатраўна
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „марнатравец” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by. - ↑ Hasło „марнатравец” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.