дэсантнік (język białoruski)

дэсантнікі (1.1)
transliteracja:
dèsantnìk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. desantowiec, żołnierz desantu[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) скінуць на парашутах дэсантнікаўzrzucić na spadochronach desantowców
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) авіядэсантнік
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. дэсант m
czas. дэсантаваць dk./ndk.
przym. дэсантны
związki frazeologiczne:
etymologia:
białor. дэсант + -нік < franc. descente
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „дэсантнік” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.