докучання (język ukraiński)

transliteracja:

dokučannâ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dokuczanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. докучливість ż, докучність ż

czas. докучати ndk., докучити dk.

przym. докучливий, докучний

przysł. докучливо, докучно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: