дзівацкі (język białoruski)
- transliteracja:
- dzìvackì
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) cudacki[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. дзівак m, дзівачка ż, дзівацтва n, дзівачнасць ż, дзівакаватасць ż, дзівачлівасць ż
- czas. здзівіцца, дзівачыць ndk., дзівіць ndk.
- przym. дзівакаваты, дзівачлівы, дзіўны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „cudacki” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 71.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.