двійка (język ukraiński)
дві́йка (1.1)
- transliteracja:
- dvìjka
- wymowa:
- дві́йка zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dwójka (cyfra)
- (1.2) pot. dwójka (numer)
- (1.3) pot. dwójka, dwoje
- (1.4) eduk. dwójka, dwója
- (1.5) karc. dwójka
- odmiana:
- (1.1-1.5) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik дві́йка дві́йки dopełniacz дві́йки дві́йок celownik дві́йці дві́йкам biernik дві́йку дві́йки narzędnik дві́йкою дві́йками miejscownik на/у дві́йці на/у дві́йках wołacz дві́йко дві́йки - przykłady:
- (1.4) Оде́ржавши дві́йку, вона́ аніже́ не пережива́є.[2] → Otrzymała dwóję і wcale się tym nie przejęła.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. двійник m, двійня ż, двійнята lm, двійнятко n, двоєчник m, двоєчниця ż, двоякість ż, двоїстість ż, двоїна ż, двоїння n
- czas. двоїти ndk., двоїтися ndk.
- przym. двійковий, двійний, двійчастий, двійчатий, двоякий, двоїстий
- przysł. вдвоє, надвоє, двічі, вдвічі, двояко, двоїсто
- licz. два, двоє, двоєчко, двійко, двойко
- tem. słow. дво-, двох-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „дві́йка” w: Словники України online. - ↑ Hasło „АНІ́ЖЕ НЕ” w: Алла Лучик, Ольга Антонова, Іоанна Дубровська, Українсько-польський словник еквівалентів слова, Kijów 2011, ISBN 978-966-2410-27-3, s. 20.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.