бунтувати (język ukraiński)
- transliteracja:
- buntuvati
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) buntować[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
bezokolicznik бунтува́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. бунту́ймо 2 os. бунту́й бунту́йте czas przyszły 1 os. бунтува́тиму бунтува́тимемо, бунтува́тимем 2 os. бунтува́тимеш бунтува́тимете 3 os. бунтува́тиме бунтува́тимуть czas teraźniejszy 1 os. бунту́ю бунту́ємо, бунту́єм 2 os. бунту́єш бунту́єте 3 os. бунту́є бунту́ють imiesłów
przymiotnikowy
czynnyimiesłów
przysłówkowy
współczesnyбунту́ючи czas przeszły m бунтува́в бунтува́ли ż бунтува́ла n бунтува́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyforma
bezosobowaimiesłów
przysłówkowy
uprzedniбунтува́вши - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бунт m, бунтарство n, бунтівливість ż, бунтівничість ż, бунтівник m, бунтівниця ż, бунтар m, бунтарка ż
- czas. бунтуватися
- przym. бунтівний, бунтівливий, бунтівничий, бунтівницький, бунтарський
- przysł. бунтівливо, бунтівничо
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „бунтува́ти” w: Словник польсько-український українсько-польський, Видавництво Глорія, Kijów 2015, ISBN 978-617-536-161-0, s. 596.
- ↑ Hasło „бунтува́ти” w: Словники України online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.