πλάκα (język nowogrecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bud. płyta

(1.2) geol. płyta

(1.3) hist. płyta (muzyczna)

(1.4) płyta (z jakiegoś twardego materiału)

(1.5) tabliczka, kostka (jednostka towaru)

(1.6) tablica (do pisania)

(1.7) przen. określenie na wszystko co jest twarde i płaskie

(1.8) figiel, psikus

odmiana:

(1.1-7)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	η πλάκα	οι πλάκες
dopełniacz	της πλάκας	των πλακών
biernik	την πλάκα	τις πλάκες
wołacz	πλάκα	πλάκες

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ρίχνω πλάκα → wykonywać płytę

(1.2) τεκτονική πλάκα → płyta tektoniczna

(1.8) έχω πλάκα → być żartobliwy • κάνω / σπάω πλάκα → żartować

synonimy:

(1.3) δίσκος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. πλακάκι, πλακάς, πλακατζής, πλακατζού, πλακέτα, πλακίδιο, πλακόστρωση, πλακόστρωτος, πλακούντας

zdrobn. πλακίτσα

czas. πλακώνω

przym. πλακουτσωτός, πλακέ

przysł. πλακέ, πλακί

tem. słow. -πλακα, πλακουτσ-, πλακο-

związki frazeologiczne:

της πλάκας → podrobiony, wtórny

etymologia:

gr. πλάξ

uwagi:

źródła: