οὐ (język starogrecki)
- transliteracja:
- u
- wymowa:
- znaczenia:
partykuła
- (1.1) przeczenie używane w zdaniach oznajmujących → nie
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Przed samogłoską przybiera formę οὐκ, przed samogłoską z przydechem οὐχ.
- W zdaniach rozkazujących i konstrukcjach modalnych używane jest μή.
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.