οίνος (język nowogrecki)

οίνος (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈi.nos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. enol. wino

odmiana:

(1.1) M18: lp D. οίνου, B. οίνο, W. οίνε; lm M. & W. οίνοι, D. οίνων, B. οίνους

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) κρασί

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. οιναγορά ż, οιναποθήκη ż, οινεμπόριο n, οινέμπορος m/ż, οινοβάρελο n, οινόγαλα n, οινογραφία ż, οινοδοχείο n, οινολογία ż, οινολόγος m/ż, οινομαγειρείο n, οινομάγειρος m/ż, οινομανία ż, οινομετρία ż, οινόμετρο n, οινοπαραγωγή ż, οινοπαραγωγός m/ż, οινόπνευμα n, οινοποιείο n, οινοποίηση ż, οινοποιία ż, οινοποιός m, οινοποσία ż, οινοπότης m, οινοπωλείο n, οινοπώλης m, οινοπώλισσα ż, οινόφλυξ m/ż, οινοχόη ż, οινοχόος ż

przym. οινοβαρής, οινοβαφής, οινοειδής, οινολογικός, οινομανής, οινομετρικός, οινοπαραγωγός, οινώδης, οινοφόρος

form. słow. οινο-, οινό-, οιν-

związki frazeologiczne:

οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου → wino rozwesela serce ludzkie

etymologia:

gr. οἶνος

uwagi:

źródła: