θαλασσινός (język nowogrecki)

transliteracja:

thalassinós

wymowa:

IPA: [θa.la.si.'nos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) morski, nadmorski, przybrzeżny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) mieszkaniec obszarów nadmorskich lub osoba pochodząca stamtąd

(2.2) marynarz, osoba wykonująca pracę związaną z morzem

odmiana:

(1) P1: lp θαλασσινός m, θαλασσινή ż, θαλασσινό n; lm θαλασσινοί m, θαλασσινές ż, θαλασσινά n

(2) zob. rodzaj męski P1: lp M. θαλασσινός, D. θαλασσινού, B. θαλασσινό, W. θαλασσινέ; lm M. θαλασσινοί, D. θαλασσινών, B. θαλασσινούς, W. θαλασσινοί

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) θαλασσινό νερό → woda morska • θαλασσινό τοπίο → pejzaż morski • θαλασσινό ταξίδι → podróż morska • θαλασσινά μπάνια → kąpiele morskie • θαλασσινά ψάρια → ryby morskie

synonimy:

(1.1) θαλάσσιος

antonimy:

(1.1) στεριανός, μεσογειακός, ηπειρωτικός

(2.1-2) στεριανός, μεσογειακός, ηπειρώτης

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. θάλασσα ż, θαλασσινά n lm, θαλασσινή ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. θάλασσα + -ινός

uwagi:

źródła: