θάνατος (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈθa.na.tos]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) śmierć
- odmiana:
- (1.1) M19
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) καταδίκη εις θάνατον → kara śmierci • κλινικός θάνατος → śmierć kliniczna
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) ζωή, γέννηση
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. θανατώνω, θανατώνομαι
- przym. θανάσιμος, θανατερός, θανατικός, θανατηφόρος
- rzecz. θανατάς m, θανάτωση ż, θανατικό n, θανατοποινίτης m, θανατοποινίτισσα ż
- związki frazeologiczne:
- λευκός θάνατος → biała śmierć
- etymologia:
- gr. θάνατος
- uwagi:
- źródła:
θάνατος (język starogrecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) śmierć
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.