ζηλωτής (język nowogrecki)
- transliteracja:
- zilotís
- wymowa:
- IPA: [zi.lo.'tis]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zwolennik, entuzjasta, pasjonat, adept
- (1.2) hist. rel. zelota, fanatyk religijny
- (1.3) przen. pejor. fundamentalista, ortodoks, fanatyk religijny
- odmiana:
- (1) M7
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ο ζηλωτής οι ζηλωτές dopełniacz του ζηλωτή των ζηλωτών biernik το ζηλωτή τους ζηλωτές wołacz ζηλωτή ζηλωτές - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) θαυμαστής, θιασώτης
- (1.2) θεοσεβής, θρήσκος
- (1.3) φονταμενταλιστής
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ζηλώ
- rzecz. ζηλώτρια ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ζηλωτής, zob. ζηλώ
- uwagi:
- źródła:
ζηλωτής (język starogrecki)
- transliteracja:
- zēlōtḗs
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wielbiciel, entuzjasta, pasjonat[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Nedda Sacerdoti, Sara Eco Conti, Francesco Terracina, Greco antico smart. Dizionario + Verbi, Vallardi, Mediolan 2022, ISBN 978-88-5505-766-0, s. 120.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.