βουβάλι (język nowogrecki)

βουβάλια (1.1)

wymowa:

IPA: [vu.'va.li]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. Bubalus bubalis^[1], bawół

(1.2) przen. pejor. (o osobach) bawół, kolubryna, kloc

odmiana:

(1.1-2) N44: lp D. βουβαλιού; lm βουβάλια, D. βουβαλιών

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) βούβαλος

(1.2) βούβαλος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. βουβαλίσιος

rzecz. βουβάλα ż, βούβαλος m

zdrobn. βουβαλάκι n

związki frazeologiczne:

etymologia:

zdrobnienie od gr. βούβαλος → antylopa afrykańska

uwagi:

źródła: