Κορίνθιος (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [ko.'rin̥.θi.os]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) Koryntianin, Koryntczyk, Koryntyjczyk, koryntianin, koryntczyk, koryntyjczyk
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ο Κορίνθιος οι Κορίνθιοι dopełniacz του Κορινθίου / Κορίνθιου των Κορινθίων / Κορίνθιων biernik τον Κορίνθιο τους Κορινθίους / Κορίνθιους wołacz Κορίνθιε Κορίνθιοι - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Κόρινθος ż, Κορίνθια ż, Κορινθία ż
- przym. κορινθιακός
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- n.gr. Κόρινθος + -ιος
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.