żulik (język polski)
- wymowa:
- lp żulik, IPA: [ˈʒulʲik], AS: [žulʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.; lm żuliki
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) reg. łódz. chleb turecki z rodzynkami[2]; zob. też żulik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żulik żuliki[1] dopełniacz żulika żulików celownik żulikowi żulikom biernik żulika żuliki narzędnik żulikiem żulikami miejscownik żuliku żulikach wołacz żuliku żuliki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żulik żuliki dopełniacz żulika żulików celownik żulikowi żulikom biernik żulika żuliki narzędnik żulikiem żulikami miejscownik żuliku żulikach wołacz żuliku żuliki - przykłady:
- (1.1) Na ławce siedział jakiś żulik i popijał tanie wino.
- (1.2) Żulik bez plac pognał za psiukiem.
- (2.1) Proszę dwie bułki, rogala i żulika[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) chleb turecki, chlebek turecki, strucla[3] turecka, bułka turecka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) rzecz. żul
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) (2.1) ros. жулик[2][4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żul
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chłopczyk
- źródła:
- 1 2 3 Hasło „żul” w: Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-14196-7, s. 1016.
- 1 2 3 Hasło „żulik” w: Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 307.
- ↑ 1.4. Charakterystyka wyrobów piekarskich. W: Piekarz II: Wytwarzanie ciast na wyroby piekarskie [on-line]. Powiatowe Centrum Edukacji Zawodowej w Bytowie. [dostęp 2023-06-08].
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.