żul (język polski)

wymowa:
lp żul, IPA: [ʒul], AS: [žul]
lm żule, IPA: [ˈʒulɛ], AS: [žule]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) posp. pogard. pijak[1]
(1.2) posp.[2] pogard.[2] chuligan lub drobny przestępca[3]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Boję się przechodzić wieczorem koło tego nocnego sklepu, bo tam zawsze kręci się pełno żuli.
(1.2) Ostatnio na naszym osiedlu widziałam jakichś żuli, nie zostawiaj więc otwartych drzwi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) żulik, chuligan, łobuz, menel, lump, chachar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żulia ż, żuleria ż
zdrobn. żulik m
czas. żulić, wyżulić
przym. żulerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. жулик[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „żul” w: Dobry słownik, red. Łukasz Szałkiewicz, Artur Czesak, Sebastian Żurowski.
  2. 1 2 3 4 Hasło „żul” w: Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-14196-7, s. 1016.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „żul, żulik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.