żminda (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) st.pol. sknera, człowiek chciwy i oszczędny aż do przesady[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żminda żmindy dopełniacz żmindy żmind / żmindów celownik żmindzie żmindom biernik żmindę żmind / żmindów narzędnik żmindą żmindami miejscownik żmindzie żmindach wołacz żmindo żmindy - przykłady:
- (1.1) Sknerę zwano w staropolszczyźnie żmindą, żmindakiem lub nawet… gównojadem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) sknera, sknerus, skąpiec, kutwa, skąpiradło, dusigrosz, mrzygłód, liczykrupa, wędzigrosz, gównojad, centuś, chytrus, chciwiec, harpagon, żyła; reg. śl. dziurdziuch; przest. żyd
- antonimy:
- (1.1) hojny, szczodry, szczodrobliwy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żmindak m, żmindactwo n
- czas. żmindzić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.