żmij (język polski)

żmij (1.1)
wymowa:
IPA: [ʒmʲij], AS: [žmʹii ̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) przest. zool. żmija
(1.2) przest. przen. żmija, osoba podstępna
(1.3) mit. słow. zob. Żmij

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: żmija
odmiana:
(1.1-3)
(2.1) zob. żmija
przykłady:
(1.1) A spod onego mogilnego chrustu, spod ostatniej warszty, kiedy to już dobrze przygrzało, wypełznął żmij rozciągnął się, skurczył, znów się rozciągnął, podniósł łba i do boru poszedł[1]
(1.2) Mam nadzieję, że owego żmiję Tuhaj-bejowicza Bóg wyda w twoje ręce albo Nowowiejskiego, nad którego krzywdą szczerze boleję.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Żmij m, żmija ż, żmijowisko n, żmijówka ż, żmijka ż, żmijowiec m, żmijowate nmos
przym. żmijowy, żmijowaty
przysł. żmijowato
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) st.pol. źmij < prasł. *zmьjъ mwpierw smok, skrzydlaty wąż, potem żmija, wąż < prasł. *zemaziemia
uwagi:
zobacz też: publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „żmij” w: Poradnia językowa PWN.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Konopnicka: Dziady
  2. Henryk Sienkiewicz: Pan Wołodyjowski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.