żarcik (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od żart
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wychylała jeden puchar po drugim, jak wódkę a nie wino, łapczywie pożerała łakocie, sypała żarcikami, miłymi słówkami, a przede wszystkim śmiała się, śmiała się z całego serca[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żart m, żartobliwość ż, żartowniś mos, żartownisia ż, żartowanie n, zażartowanie n
czas. żartować ndk.
przym. żartobliwy
przysł. żartobliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. żart + -ik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: żart
  • czeski: (1.1) žertík m
  • słowacki: (1.1) žartík m
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „żarcik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „żarcik” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Marta Tomaszewska, Podróż do krainy om: Opowieść hipotetyczna, 1974, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.