żółtaczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʒuwˈtaʧ̑ka], AS: [žuu̯tačka],
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. ogólnie choroba powodująca zażółcenie skóry, błon śluzowych i białkówki oczu wskutek nagromadzenia się bilirubiny w surowicy krwi i tkankach organizmu; zob. też żółtaczka (medycyna) w Wikipedii
- (1.2) bot. niedorozwój chlorofilu u roślin powodujący powstawanie żółtych plam
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żółtaczka żółtaczki dopełniacz żółtaczki żółtaczek celownik żółtaczce żółtaczkom biernik żółtaczkę żółtaczki narzędnik żółtaczką żółtaczkami miejscownik żółtaczce żółtaczkach wołacz żółtaczko żółtaczki - przykłady:
- (1.1) Żółtaczki dzieli się również ze względu na stopień nasilenia.
- (1.2) U roślin żółtaczka ma charakter ogniskowy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) żółtaczka hemolityczna / miąższowa / mechaniczna • zarazić się / zarazić żółtaczką • chorować / zachorować / cierpieć / szczepić się / zaszczepić się na żółtaczkę • być nosicielem żółtaczki • szczepienie przeciwko żółtaczce
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) choroba
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żółtak mrz, żółty n
- czas. żółknąć
- przym. żółtaczkowy, żółty
- przysł. żółto, żółtawo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Indeks:Polski - Choroby i dolegliwości
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) verdhëz ż
- angielski: (1.1) jaundice
- arabski: (1.1) يرقان
- azerski: (1.1) sarılıq
- baskijski: (1.1) min hori, ikterizia
- bengalski: (1.1) জণ্ডিছ
- białoruski: (1.1) жаўтуха ż
- bułgarski: (1.1) жълтеница ż
- cerkiewnosłowiański: (1.1) іктеръ m
- czeski: (1.1) žloutenka ż
- duński: (1.1) gulsot w
- esperanto: (1.1) iktero
- fiński: (1.1) keltaisuus
- francuski: (1.1) jaunisse ż, ictère m
- gudźarati: (1.1) કમળો m (kamaḷō)
- hiszpański: (1.1) ictericia ż; (1.2) ictericia ż
- islandzki: (1.1) gula ż
- kaszubski: (1.1) żôłknica ż, żôłtawica ż
- kazachski: (1.1) сарғаю; (1.2) сарғаю, сарғыштану
- łotewski: (1.1) dzelte ż, ikteruss m
- neapolitański: (1.1) 'nzularchìa ż
- niderlandzki: (1.1) geelzucht m
- niemiecki: (1.1) Gelbsucht ż
- norweski (bokmål): (1.1) gulsott m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) gulsott ż
- nowogrecki: (1.1) χρυσή ż, ίκτερος m
- rosyjski: (1.1) желту́ха ż; (1.2) пожелте́ние n
- sanskryt: (1.1) पाण्डु
- słowacki: (1.1) žltačka ż
- szwedzki: (1.1) gulsot w
- tybetański: (1.1) ཚད་མཁྲིས
- wilamowski: (1.1) gałzöft ż, gāłzöft ż, gaołzyft ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.