šu̐l (język wilamowski)

šu̐l (1.2)
šu̐l (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
siulśiülśül
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. szkoła (instytucja)[1]
(1.2) szkoła (uczniowie i pracownicy szkoły)
(1.3) szkoła (budynek szkoły)
(1.4) szkoła (szkolne zajęcia)
(1.5) szkoła (szkolenie, edukacja)
(1.6) szkoła (metoda dydaktyczna)
(1.7) szkoła (kierunek w sztuce lub nauce, filozofii)
(1.8) szkoła (grupa twórców, filozofów lub naukowców związana z jakimś kierunkiem w sztuce, filozofii, nauce)
odmiana:
(1.1-8) lp šu̐l ; lm šu̐ln
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. šu̐lkyndyn, šu̐la n, šu̐lbu̐v m, šu̐lkynt n, šu̐ldirektor m, šu̐lmǡkja ż
czas. šu̐la
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. schuole < swn. scuola łac. schola < gr. σχολή (skholḗ)
por. niem. Schule
uwagi:
(1.1) zobacz słowa zaczynające się od „šu̐l”
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 426.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.