štǡnheffa (język wilamowski)
štǡnheffa (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- śtanhefa • śtaenheffa
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kupa kamieni[1]
- odmiana:
- (1.1) lp štǡnheffa; lm štǡnheffa
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. štǡnheffała n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wilam. štǡn + heffa
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 411.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.