świętokradztwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) znieważenie lub zbezczeszczenie kogoś lub czegoś uznawanego za święte

(1.2) daw. przestępstwo polegające na popełnieniu świętokradztwa (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świętokradztwo	świętokradztwa
dopełniacz	świętokradztwa	świętokradztw
celownik	świętokradztwu	świętokradztwom
biernik	świętokradztwo	świętokradztwa
narzędnik	świętokradztwem	świętokradztwami
miejscownik	świętokradztwie	świętokradztwach
wołacz	świętokradztwo	świętokradztwa

przykłady:

(1.1) Mieli oni wiele czci dla papiestwa, dla Kościoła w ogóle, traktowali kult religijny jako powinność chrześcijanina, a każde naigrawanie się z religii uznawali za niewybaczalne świętokradztwo^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) profanacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świętokradca

forma żeńska świętokradczyni

przym. świętokradczy

przysł. świętokradczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sacrilege
• bułgarski: (1.1) светотатство n
• duński: (1.1) helligbrøde w
• esperanto: (1.1) sakrilegio, profanado
• hiszpański: (1.1) sacrilegio m
• interlingua: (1.1) sacrilegio
• nowogrecki: (1.1) ιεροσυλία ż, βεβήλωση ż

źródła: