ślepy pasażer (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕlɛpɨ paˈsaʒɛr], AS: [ślepy pasažer]
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. ukryty pasażer, nieposiadający ważnego biletu; zwykle na statku
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślepy pasażer ślepi pasażerowie dopełniacz ślepego pasażera ślepych pasażerów celownik ślepemu pasażerowi ślepym pasażerom biernik ślepego pasażera ślepych pasażerów narzędnik ślepym pasażerem ślepymi pasażerami miejscownik ślepym pasażerze ślepych pasażerach wołacz ślepy pasażerze ślepi pasażerowie depr. M. i W. lm: (te) ślepe pasażery - przykłady:
- (1.1) Załoga złapała dziś trzech ślepych pasażerów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) blinda, blindziarz, blindpasażer, pasażer na gapę, gapowicz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stowaway
- białoruski: (1.1) безбілетнік m, заяц m
- duński: (1.1) blind passager w, blindpassager w
- nowogrecki: (1.1) λαθρεπιβάτης
- rosyjski: (1.1) безбилетник m, заяц m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.