śiül (język wilamowski)
śiül (1.2)
śiül (1.3)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) eduk. szkoła (instytucja)[1]
- (1.2) szkoła (uczniowie i pracownicy szkoły)
- (1.3) szkoła (budynek szkoły)
- (1.4) szkoła (szkolne zajęcia)
- (1.5) szkoła (szkolenie, edukacja)
- (1.6) szkoła (metoda dydaktyczna)
- (1.7) szkoła (kierunek w sztuce lub nauce, filozofii)
- (1.8) szkoła (grupa twórców, filozofów lub naukowców związana z jakimś kierunkiem w sztuce, filozofii, nauce)
- odmiana:
- (1.1-8) lp śiül; lm śiüln
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. śiüla n, siülbüw m, śiülkynd n, śiülmakia n
- czas. śiüla n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. schuole < swn. scuola łac. schola < gr. σχολή (skholḗ)
- por. niem. Schule
- uwagi:
- (1.1) zobacz słowa zaczynające się od „śiül”
- źródła:
- ↑
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.