łabęci (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) daw. łabędzi[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik łabęci łabęcia łabęcie łabęci łabęcie dopełniacz łabęciego łabęciej łabęciego łabęcich celownik łabęciemu łabęciej łabęciemu łabęcim biernik łabęciego łabęci łabęcią łabęcie łabęcich łabęcie narzędnik łabęcim łabęcią łabęcim łabęcimi miejscownik łabęcim łabęciej łabęcim łabęcich wołacz łabęci łabęcia łabęcie łabęci łabęcie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ptasi
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. łabęć m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: łabędzi
- źródła:
- ↑
Hasło „łabęć, łabędź” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 1, część 2, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 1207.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.