ćwiek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑fʲjɛk], AS: [ćfʹi ̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• post. utr. dźw.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rzem. duży gwóźdź z szeroką główką używany w budownictwie drewnianym
- (1.2) rzem. szewska szpilka drewniana służąca do przybijania podeszew
- (1.3) metalowy kolec służący do ozdabiania ubrań
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ćwiek ćwieki dopełniacz ćwieka ćwieków celownik ćwiekowi ćwiekom biernik ćwiek ćwieki narzędnik ćwiekiem ćwiekami miejscownik ćwieku ćwiekach wołacz ćwieku ćwieki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) sztyft
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) gwóźdź
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ćwiekowanie n, ćwiekacz m, ćwiekarka ż, ćwiekulec m
- zdrobn. ćwieczek m
- czas. ćwiekować ndk.
- przym. ćwiekowy
- związki frazeologiczne:
- mieć ćwieka w głowie • wbić sobie ćwieka / wbić sobie ćwieka w głowę • wybić ćwieka z głowy • zabić ćwieka
- etymologia:
- śwn. zwëc → 'gwóźdź w środku tarczy'[1]
- uwagi:
- zob. też ćwiek w Wikipedii
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.