zwykły
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *sъvyklъ. By surface analysis, zwyknąć + -ły. First attested in the 15th century.
Adjective
zwykły
- usual (same as always)
- 1907 [c. 1470], Jakub Parkoszowic, edited by Jan Łoś, Traktat o ortografii polskiej, Żurawica, Świętokrzyskie Voivodeship, Krakow, page 413:
- Gdze c glossu meec ne bødze, v masto gego tham k sszøndze,... ale gdze c svoy glos meva, sviklem pysmem calo tak da
- [Gdzie c głosu mieć nie będzie, w miasto jego tam k siędzie,... ale gdzie c swoj głos miewa, zwykłem pismem cało tak da]
- 1901 [End of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 320:
- Sznamyona, myla fratres, szącz dzywi nyeszlychane any tesz szwikle signa dicuntur miracula insolita
- [Znamiona, miła fratres, sąć dziwy niesłychane ani też zwykłe signa dicuntur miracula insolita]
- common (widely accetped)
- 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I, page 66:
- Ten naganyony dw starczv swego rodzaya obyczayem dawnym po oczczv a drvgv dw starczv gynszego rodu... obyczayem swyklym (more consueto) kv otrzymanyv prawa riczerskyego ma wyescz
- [Ten naganiony dwu starcu swego rodzaja obyczajem dawnym po oćcu a drugu dwu starcu jinszego rodu... obyczajem zwykłym (more consueto) ku otrzymaniu prawa rycerskiego ma wieść]
References
- Boryś, Wiesław (2005) “zwykły”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Mańczak, Witold (2017) “zwykły”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zwykły”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish zwykły. By surface analysis, zwyknąć + -ły.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzvɨk.wɨ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈzvɨk.ɫɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨkwɨ
- Syllabification: zwyk‧ły
Adjective
zwykły (comparative zwyklejszy, superlative najzwyklejszy, derived adverb zwykle)
- common, normal, ordinary, usual (not characteristic or distinguishable)
- Synonyms: normalny, zwyczajny
- Antonyms: niezwykły, oryginalny, osobliwy
- (colloquial) usual (obvious or typical)
- Synonym: zwyczajny
- usual (same as always)
- Synonym: normalny
- usual, common (most frequently found)
- (obsolete) characteristic (marking someone; belonging to someone's character)
- Synonym: charakterystyczny
- (obsolete) accustomed, used to
- Synonym: przyzwyczajony
Declension
Declension of zwykły (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | zwykły | zwykła | zwykłe | zwykli | zwykłe | |
genitive | zwykłego | zwykłej | zwykłego | zwykłych | ||
dative | zwykłemu | zwykłej | zwykłemu | zwykłym | ||
accusative | zwykłego | zwykły | zwykłą | zwykłe | zwykłych | zwykłe |
instrumental | zwykłym | zwykłą | zwykłym | zwykłymi | ||
locative | zwykłym | zwykłej | zwykłym | zwykłych |
Derived terms
nouns
- zwykła większość
- zwykłość
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), zwykły is one of the most used words in Polish, appearing 26 times in scientific texts, 0 times in news, 4 times in essays, 22 times in fiction, and 28 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 80 times, making it the 810th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]
References
- Ida Kurcz (1990) “zwykły”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 793
Further reading
- zwykły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zwykły in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zwykły”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “ZWYKŁY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 05.08.2009
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zwykły”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zwykły”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zwykły”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 668
- zwykły in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Silesian
Etymology
Inherited from Old Polish zwykły. By surface analysis, zwyknōnć + -ły.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzvɪkwɪ/
- Rhymes: -zvɪkwɪ
- Syllabification: zwyk‧ły
Declension
Declension of zwykły
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative | zwykły | zwykłe | zwykłŏ | zwykli | zwykłe | |
genitive | zwykłego | zwykłyj | zwykłych | |||
dative | zwykłymu | zwykłyj | zwykłym | |||
accusative | animate | zwykłego | zwykłe | zwykłõ | zwykłych | zwykłe |
inanimate | zwykły | |||||
instrumental | zwykłym | zwykłōm | zwykłymi | |||
locative | zwykłym | zwykłyj | zwykłych | |||
vocative | zwykły | zwykłe | zwykłŏ | zwykli | zwykłe |
Further reading
- zwykły in silling.org
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.