zrzec

See also: źrzeć

Polish

Etymology

From z- + rzec.

Pronunciation

  • IPA(key): /zʐɛt͡s/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛt͡s
  • Syllabification: zrzec

Verb

zrzec pf (imperfective zrzekać)

  1. (reflexive with się) to forfeit (to give up in defeat by voluntary withdrawal) [+genitive]

Conjugation

Conjugation of zrzec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zrzec
future tense 1st zrzekę zrzeczemy
2nd zrzeczesz zrzeczecie
3rd zrzecze zrzeką
impersonal zrzecze się
past tense 1st zrzekłem,
-(e)m zrzekł
zrzekłam,
-(e)m zrzekła
zrzekłom,
-(e)m zrzekło
zrzekliśmy,
-(e)śmy zrzekli
zrzekłyśmy,
-(e)śmy zrzekły
2nd zrzekłeś,
-(e)ś zrzekł
zrzekłaś,
-(e)ś zrzekła
zrzekłoś,
-(e)ś zrzekło
zrzekliście,
-(e)ście zrzekli
zrzekłyście,
-(e)ście zrzekły
3rd zrzekł zrzekła zrzekło zrzekli zrzekły
impersonal zrzeczono
conditional 1st zrzekłbym,
bym zrzekł
zrzekłabym,
bym zrzekła
zrzekłobym,
bym zrzekło
zrzeklibyśmy,
byśmy zrzekli
zrzekłybyśmy,
byśmy zrzekły
2nd zrzekłbyś,
byś zrzekł
zrzekłabyś,
byś zrzekła
zrzekłobyś,
byś zrzekło
zrzeklibyście,
byście zrzekli
zrzekłybyście,
byście zrzekły
3rd zrzekłby,
by zrzekł
zrzekłaby,
by zrzekła
zrzekłoby,
by zrzekło
zrzekliby,
by zrzekli
zrzekłyby,
by zrzekły
impersonal zrzeczono by
imperative 1st niech zrzekę zrzeczmy
2nd zrzecz zrzeczcie
3rd niech zrzecze niech zrzeką
passive adjectival participle zrzeczony zrzeczona zrzeczone zrzeczeni zrzeczone
anterior adverbial participle zrzekłszy
verbal noun zrzeczenie

Further reading

  • zrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zrzec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.