zmieść

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъmesti. By surface analysis, z- + mieść. Doublet of śmieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /zmjɛɕt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: zmieść

Verb

zmieść pf (imperfective zmiatać)

  1. (transitive) to sweep off of, to remove by sweeping (off of a surface)
  2. (intransitive, colloquial) to scram, to leave
    Synonyms: see Thesaurus:uciekać

Conjugation

Conjugation of zmieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmieść
future tense 1st zmiotę zmieciemy
2nd zmieciesz zmieciecie
3rd zmiecie zmiotą
impersonal zmiecie się
past tense 1st zmiotłem,
-(e)m zmiótł
zmiotłam,
-(e)m zmiotła
zmiotłom,
-(e)m zmiotło
zmietliśmy,
-(e)śmy zmietli
zmiotłyśmy,
-(e)śmy zmiotły
2nd zmiotłeś,
-(e)ś zmiótł
zmiotłaś,
-(e)ś zmiotła
zmiotłoś,
-(e)ś zmiotło
zmietliście,
-(e)ście zmietli
zmiotłyście,
-(e)ście zmiotły
3rd zmiótł zmiotła zmiotło zmietli zmiotły
impersonal zmieciono
conditional 1st zmiótłbym,
bym zmiótł
zmiotłabym,
bym zmiotła
zmiotłobym,
bym zmiotło
zmietlibyśmy,
byśmy zmietli
zmiotłybyśmy,
byśmy zmiotły
2nd zmiótłbyś,
byś zmiótł
zmiotłabyś,
byś zmiotła
zmiotłobyś,
byś zmiotło
zmietlibyście,
byście zmietli
zmiotłybyście,
byście zmiotły
3rd zmiótłby,
by zmiótł
zmiotłaby,
by zmiotła
zmiotłoby,
by zmiotło
zmietliby,
by zmietli
zmiotłyby,
by zmiotły
impersonal zmieciono by
imperative 1st niech zmiotę zmiećmy
2nd zmieć zmiećcie
3rd niech zmiecie niech zmiotą
passive adjectival participle zmieciony zmieciona zmiecione zmieceni zmiecione
anterior adverbial participle zmiótłszy
verbal noun zmiecenie

Further reading

  • zmieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.