zemrzeć

Polish

Etymology

From ze- +‎ mrzeć. Cognate with Czech zemřít, Serbo-Croatian izùmrijēti, Bulgarian измра́ (izmrá), Latin ēmorior.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɛ.mʐɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: ze‧mrzeć

Verb

zemrzeć pf (imperfective mrzeć)

  1. (intransitive, literary) to die (to stop living)
    Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation
Conjugation of zemrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zemrzeć
future tense 1st zemrę zemrzemy
2nd zemrzesz zemrzecie
3rd zemrze zemrą
impersonal zemrze się
past tense 1st zmarłem,
-(e)m zmarł		 zmarłam,
-(e)m zmarła		 zmarłom,
-(e)m zmarło		 zmarliśmy,
-(e)śmy zmarli		 zmarłyśmy,
-(e)śmy zmarły
2nd zmarłeś,
-(e)ś zmarł		 zmarłaś,
-(e)ś zmarła		 zmarłoś,
-(e)ś zmarło		 zmarliście,
-(e)ście zmarli		 zmarłyście,
-(e)ście zmarły
3rd zmarł zmarła zmarło zmarli zmarły
impersonal zmarto
conditional 1st zmarłbym,
bym zmarł		 zmarłabym,
bym zmarła		 zmarłobym,
bym zmarło		 zmarlibyśmy,
byśmy zmarli		 zmarłybyśmy,
byśmy zmarły
2nd zmarłbyś,
byś zmarł		 zmarłabyś,
byś zmarła		 zmarłobyś,
byś zmarło		 zmarlibyście,
byście zmarli		 zmarłybyście,
byście zmarły
3rd zmarłby,
by zmarł		 zmarłaby,
by zmarła		 zmarłoby,
by zmarło		 zmarliby,
by zmarli		 zmarłyby,
by zmarły
impersonal zmarto by
imperative 1st niech zemrę zemrzyjmy
2nd zemrzyj zemrzyjcie
3rd niech zemrze niech zemrą
anterior adverbial participle zmarłszy
verbal noun zmarcie

Further reading
  • zemrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zemrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.