zdziwaczały
Polish
Etymology
From zdziwaczeć + -ły.
Pronunciation
- IPA(key): /zd͡ʑi.vaˈt͡ʂa.wɨ/
Audio (file) - Rhymes: -awɨ
- Syllabification: zdzi‧wa‧cza‧ły
Adjective
zdziwaczały (comparative bardziej zdziwaczały, superlative najbardziej zdziwaczały, no derived adverb)
Declension
Declension of zdziwaczały (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | zdziwaczały | zdziwaczała | zdziwaczałe | zdziwaczali | zdziwaczałe | |
| genitive | zdziwaczałego | zdziwaczałej | zdziwaczałego | zdziwaczałych | ||
| dative | zdziwaczałemu | zdziwaczałej | zdziwaczałemu | zdziwaczałym | ||
| accusative | zdziwaczałego | zdziwaczały | zdziwaczałą | zdziwaczałe | zdziwaczałych | zdziwaczałe |
| instrumental | zdziwaczałym | zdziwaczałą | zdziwaczałym | zdziwaczałymi | ||
| locative | zdziwaczałym | zdziwaczałej | zdziwaczałym | zdziwaczałych | ||
Further reading
- zdziwaczały in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zdziwaczały in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.